عکسهای تکان دهنده ای از وضعیت نابسامان زندگی آلونک نشینان در چابهار، نزدیک مناطق آزاد تجاری نشان می دهد فقر، بیکاری و بیماری، ترجیع بندی همیشگی از زندگی مردمان این خطه از ایران شده است.

خروجی منطقه آزاد چابهار را چند کیلومتری طی کنی به منطقه‌ای می‌رسی که ساکنان آن در آلونک‌ها زندگی می‌کنند.

آلونک‌های چابهار به زیبایی ویلاهای منطقه آزاد، هتل‌ها و مجتمع‌های تجاری دهن‌کجی می‌کنند، ولی واقعی هستند، کاملا واقعی

اینجا تنها محله آلونک نشین چابهار نیست، مناطقی معروف به گلشهر و زیباشهر چابهار نیز میزبان حاشیه نشینان دیگری هستند.

کودکان زیادی در آلونک‌های ساخته شده با چوب و الوار و هر آنچه که بشود از آن سرپناهی برای زنده ماندن ساخت ، قد می‌کشند و بزرگ می‌شوند.

این آلونک‌ها عموما کشاورزان، دامداران متضرر از خشکسالی، صیادان فقر‌زده و مهاجران هستند.

صورت‌های آفتاب سوخته، اندام لاغر و نحیف، لباسهای چرک و چروک اما لبخندی میهمان‌نوازانه چیزهایی است که در این مناطق به چشم می‌آید . این جوانان رهایی خود را از افیون می جویند.

ساکنان آلونک‌ها از نظر استقامت، امنیت و بهداشت در وضعیت بدی قرار دارند و از گرمای سوزان ،گرد و خاک، ورود انواع حشرات و خزنده‌های موذی در امان نیستند.

منظره این مناطق بسیار تاثر برانگیز است که هر بیننده‌ای را به یاد مناطق فقیرنشین پاکستان و هند می‌اندازد.

مشاهده کودکان و بزرگسالانی با پاهای برهنه، چهره خاک آلود، پوست سوخته و ضعف قوای جسمانی همه حکایت از محرومیت و فقر این افراد دارد.

انواع بیماری‌های خاص مناطق گرمسیری، عفونت‌های دستگاه گوارشی، مالاریا، هپاتیت، بیماری‌های چشمی به دلیل مصرف آب غیر بهداشتی و بیماری‌های روانی در بین آلونک نشینان به وضوح دیده می‌شود.

در اطراف آلونک‌ها انواع و اقسام زباله‌های شهری به چشم می‌خورد که مبدل به محلی برای بازی کودکان شده است. در این مناطق چهره زشت فقر نمایان است.

منبع : خبرآنلاین